Scriptieblues...

Eigenlijk zou ik deze blog nu niet moeten schrijven.

Eigenlijk moet ik me nu vol overgave op mijn scriptie storten, schrijven alsof m'n leven ervan afhangt. Maar mijn ogen zijn vierkant, m'n aandachtspanne die van een goudvis die telkens rondjes zwemt in dezelfde kom en geen idee heeft waar hij vijf seconden geleden was.Lettertjes dansen op m'n beeldscherm, als mieren rennend door de sneeuw.

 Eventjes rust.

Ik schrijf een scriptie over de blues, of concreter, over het duivelsbeeld dat zo veelvuldig voorkomt in de blues. Saints and Soulsellers, sinners and prodigal sons, tricksters and badmen, prachtige termen, lang niet zo mooi te vertalen in het Nederlands, allemaal komen ze voorbij, allemaal hebben ze diepe culturele betekenissen. Peetie Wheatstraw, Tommy, Lonnie en Robert Johnson, Skip James en Son House, helden uit het verleden, helden wiens voetstappen in de geschiedenis staan geschreven, helden die iets hebben betekend voor de wereld, helden die iets hebben achtergelaten waar nu, vele jaren later nog altijd aandacht aan wordt besteed door studenten zoals ik.

Ik wil ook iets voor de wereld betekenen, ik wil ook iets achterlaten. Ik wil ook ooit een held genoemd worden. Maar dit even tussendoor.

De blues heeft zich meester gemaakt van mijn hoofd.  Ik sta op de "crossroads", geen idee welke kant ik op moet.Vandaag bijna 3.000 woorden geschreven, en niet tevreden. Een studiegenote verwoordde het laatst prachtig, Alissa, ik citeer:

"Scriptie.

Het is net alsof ik met een hele grote puzzel bezig ben van een landschap. Alle bomen, bloemen, kantjes en vogels zitten netjes op hun plek, maar nu zit je nog met de hele berg 'blauwe stukjes lucht' die er allemaal inpassen en je hebt geen idee welke waar moet"

Ik heb hetzelfde gevoel. Ik sta op de crossroads, en ik weet niet waar naar toe. Ondertussen vertelt Robert Johnson me via Spotify dat hij "Hellhounds on his trail" heeft, en dat "he's gotta keep movin'". Ik heb hetzelfde probleem, ik moet ook weer bezig, want die scriptie Hellhounds zitten ook op mijn trail.

"I shouldn't be writing this blog, I know
Lord I should'nt be writing this blog now oh I know,
But I'm stuck here at these crossroads, and I don't know where to goooo"